گفته بودیم، بردباری ما مرز دارد، گفته بودیم پنبه ها را از گوشهایتان بیرون کنید، ما گفتیم و شما نشنیده گرفتید، اکنون سیلی خواهیم شد که همه چیز را با خود خواهد برد،نابود کننده و ویرانگر
بنابراین نیست که ما، مانند شعله بسوزیم و تنها بسوزیم، شعله ای خواهیم شد که برای خاموش کردنمان باید سیل اشکهایتان جاری شود، گفته بودیم که با روان ما بازی نکنید. از تصویب قانون ماده ده ، نوزدهم اردیبهشت نود و یک، ده سال و ۲۴۵ روز گذشت، شنبه سیاه شهریور ۴۰۱ را تجربه کردیم، ۲۶ آذر را پشت سر گذاشتیم و اکنون زمان آن رسیده است که ریشه دروغگویی هایتان را بر آب بی ابرویی تان شناور سازیم، ۲۷ دی ماه روز پایان است، چشم به راه سیل بنیان کن دلاور مردان صنعت نفت باشید، تا کنون با جان دل هرآنچه را داشتیم، بی رنگ و ریا برای تولیدی گذاشتیم که سودش در جیب شما ، سفره های خالی، آلودگی، بیماری و روانهای اشفته اش برای ما و خانواده های ما بود، بازی به نوبت. دیگر به هیچکس پاسخگو نخواهیم بود.
اکنون این گوی و این هم میدان
قرار ما بیست و هفتم دی ماه
یک بار برای همیشه همه جا
تهران، اهواز، عسلویه، ماهشهر، گچساران
و همه مناطق نفتخیز و عملیاتی