اعلامیه مشترک
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
در ششم اردیبهشت ۱۴۰۴ ، چهار انفجار در سوله های “سینا”و “بتا” متعلق به بنیاد مستضعفان که در فاصله مکانی ۵۰۰ تا ۷۰۰ متری تا یک کیلومتر از یکدیگر قرار داشتند، در اوج زمان کاری، جان صدها کارگر را گرفت و نزدیک به ۲۰۰۰ کارگر را با جراحات شدید راهی بیمارستان کرد. در سوله های “سینا” و “بتا” صدها نفر در زمان انفجار مشغول به کار بوده اند.
از نخستین لحظات وقوع حادثه، حکومت اسلامی همانند رویه‌همیشگی خود، با انتشار اخبار ضدونقیض، اعمال سانسور گسترده و جلوگیری از اطلاع رسانی مستقل، شرایطی را فراهم ساخته که عمداً دلایل اصلی این فاجعه در هاله‌ای از ابهام باقی بماند. ابهام‌های موجود، طیفی از احتمالات واقعی را مطرح می سازد: از سوءمدیریت و سهل‌انگاری مقام‌هایمسئول گرفته تا فساد سیستماتیک در مدیریت بندر، که ورود کانتینرهای بدون اظهارنامه و کدبندی توسط شبکه‌های فسادغیررسمی موسوم به «برادران قاچاقچی» به انبارهایی متعلق بهبنیاد مستضعفان را ممکن ساخته است. در کنار این موارد، احتمال خرابکاری تروریستیِ برنامه‌ریزی‌شده که شمار آن ها کم نبوده اند نیز ـ با توجه به ضعف و حفره های گسترده‌یدستگاه های امنیتی رژیم ـ نمی تواند به عنوان دلائل احتمالی این انفجارهای هولناک و هم زمان از نظر دوربماند.آن چه بی‌تردید مسلم است، جان‌باختن و آسیب دیدگی شمار زیادی از کارکران زحمتکش و سخت کوش وشهروندان کشوراست؛ فاجعه‌ای که بار دیگر بی‌توجهی، ناکارآمدی و بی‌ارزشیجان انسان‌ها در نگاه حاکمیت اسلامی را به روشنی عیانمی‌سازد.
حاکمیت جمهوری اسلامی و مسئولان این کشور، مسئول حفظ جان کارگران و همه افرادی هستند که در این بندر کار و زندگی می کنند. در بندر رجائی به عنوان استراتژیک ترین پایگاهاقتصادی ایران در بیست کیلومتری بندرعباس، ۱۴ هزار کارگر مستقیم و ۴۲ هزار کارگر ماهر، نیمه ماهر و ساده در مشاغلی از جمله دریایی، بندری، فنی و مهندسی، بازرگانی،بازرسی و پشتیبانی منطقه ویژه اقتصادی بندر رجاییمشغول به کار هستند.
بی مسئولتی و بی توجهی مسئولان جمهوری اسلامی نسبت به جان کارگران و مزد و حقوق بگیران تنها به قربانی شدن جان صدها کارگر در نتیجه این انفجارهای جنایتکارانه محدود نمی شود. روز ۲۸ آوريل، مصادف است با «روز جهانی ایمنی و سلامت کار» که در سال ۲۰۰۳ میلادی به ابتکار”سازمان جهانی کار” برای تاکید برنقشی که آسیب های سوانح وبیماریهای محل کار بر روی سلامت کارگران دارند و برای توجه دادن به پیش گیری سوانج و بیمارهای محل کار وحفاظت از سلامت کارگران تعیین شده است. باید توجه داشته باشیم که با نگاهی به شرایط ایمنی کار در ایران، با فاجعه ای بزرگ، تحت حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران روبرو هستیم. بر پایه جمع بندی گزارشات سوانح کار در حد فاصل ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ تا ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴، ۲۰۷۹ خانواده کارگر، داغدار عزیزان خود شده اند و ۱۶۲۷۳ کارگر در پی حوادث ناشی از فقدان ایمنیدر محیط کار با مصدومیت های شدید روبرو گشته اند.
تفاوت واکنش مقامات جمهوری اسلامی با واکنش مردم به فاجعه انفجارهای بندر رجایی نشان می دهد که با دو رویکرد کاملا متضاد روبرو هستیم؛ رویکرد مردم و رویکرد جمهوری اسلامی. درست در زمانی که مقامات جمهوری اسلامی برای جلوگیری از روشن شدن حقیقت ماجرا و ناتوانی های امنیتی رژیم در حفظ جان کارگران و نقش “برادران قاچاقچی” در بروز چنین حوادثی دست به کار می شوند و خاک در چشم مردم می پاشند و مرگ کارگران برایشان اهمیت جدی ندارد، همبستگی های مردمی با خانواده های داغدار رویکردی انسانی را به نمایش میگذارد. خشم مردم از عاملان انفجارهای جنایتکارانه و بی مسئولیتی های مقامات جمهوری اسلامی و غم بزرگ آن ها از جان باختن صدها کارگر و زحمتکش این بندر از همبستگی بزرگ مردم با خانواده های داغدار خبر می دهد. درست در شرایطی که در شب فاجعه،صدا و سیمای حکومت اسلامی به پخش برنامه های روتین و خسته کننده خود مشغول بود، “جشنواره کوچه” در بوشهر در همبستگی با خانواده های قربانیان و تمام مردم عزادار ایران،مراسم را به شروه خوانی تبدیل کردند. نمونه درخشان دیگر از همبستگی مردمی را در صف های طولانی اهدای خود از بجنورد تا بوشهر، از تهران تا همدان، واعلام علنی همدردی و همبستگی از آبادان تا مریوان شاهد بوده ایم. واکنش خشماگین مردم نسبت به این جنایت و اطلاعیه های همبستگی از سوی نام آوران هنر و ورزش کشور، در کنار همدردی مردم به اشکال گوناگون از بارِ درد و رنج بازماندگان و مجروحان این فاجعه کاست و صحنه ای دیگر از شکوه مردم دردمند را به نماش گذاشت.
ما کمونیست ها در آستانه اول ماه، روز جهانی کارگر، غم ازدست دادن صدها کارگر و زحمتکش را به خانواده های داغدار این عزیزان، به خانواده بزرگ کارگری ایران و همه مردم کشورصمیمانه تسلیت می گوئیم. ما خشم و نفرت خود از عاملان و آمران این انفجارهای فاجعه بار و بی مسئولیتی های مقامات جمهوری اسلامی را اعلام می داریم. ما بر این باوریم که برای از میان بردن این شرایط غیرانسانی، جنبش انقلابی مردم ایران جز این راهی ندارد که با سازماندهی تمام قدرت خود بساط حاکمیت جنایتکارانه و فاشیستی رژیم اسلامی را در هم بشکند و با سازمان دادن ارگان های قدرت خود خواب های آشفته و جنایتکارانه قدرت های جنگ طلب و سلطه جو را نیز نقش بر آب سازد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی؛ دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
چهار شنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۴ برابر با ۳۰ آوريل ۲۰۲۵
اعلامیه مشترک شماره: ۱۰۳