سیاست توقف واردات دارو به بهانه حمایت از تولید داخلی و صرفه‌جویی ارزی، بیماران را در شرایطی بحرانی قرار داده و دسترسی به داروهای حیاتی و حتی شیر خشک نوزادان را محدود کرده است.
طبق گزارشات، به نام “واقعی‌سازی قیمت‌ها”، بسیاری از داروهای حیاتی به‌طور دوره‌ای از بازار ناپدید می‌شوند و پس از مدتی با چندین برابر افزایش قیمت دوباره عرضه می‌گردند. همچنین با وجود افزایش ۱۰۰ درصدی قیمت، شرکت‌های پخش از توزیع داروهای حساس و حیاتی خودداری کرده و واردات از کشورهایی چون هند و ترکیه نیز ممنوع است. وضعیت فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی نیز مشابه است. محصولات داخلی اغلب با مواد اولیه ارزان و بی‌کیفیت چینی و هندی تولید یا بسته‌بندی مجدد می‌شوند و واردات محصولات استاندارد به‌طور کامل ممنوع شده است. بحران کنونی نشان می‌دهد که سیاست‌های محدودکننده و ممنوعیت‌های وارداتی به‌جای حمایت واقعی از تولید ملی، تنها به کمبود، گرانی و افزایش ریسک‌های سلامت برای میلیون‌ها ایرانی انجامیده است.