مردم مبارز!
یکشنبه ۱۸ دیماه سالگرد یکی دیگر از جنایتهای ضد انسانی جمهوری اسلامی در راه است. روزی که با شلیک موشک های سپاه پاسداران یک هواپیمای اوکراینی با ۱۷۶ سرنشین را هدف قرار داد. تعداد زیادی از جوانان تحصیل کرده، پژوهشگر و محقق ایرانی که در خارج کشور بودند در پی این اقدام جنایتکارانه جان باختند. جنایتی که به فهرست دیگر جنایتهای رژیم جمهوری اسلامی افزوده شد و صدها خانواده را داغدار و وجدان صدها میلیونها انسان در ایران و سراسر جهان را متأثر و جریحه دار کرد. اما سران این رژیم جنایتکار از بالا تا پایین نه تنها خم به ابرو نیاوردند بلکه علیرغم اسناد و مدارک غیر قابل انکار داخلی و جهانی، برای پاک کردن آثار جنایت و تهدید و به سکوت کشاندن خانواده‌ها و مردم مبارز، در کتمان و پوشاندن آن جنایت هولناک تلاش نمودند.
در طول سه سالی که از ارتکاب این جنایت می گذرد، جمهوری اسلامی نه تنها پاسخی به خانواده‌های جانباختگان و مردم ایران و دیگر دولت های زیربط نداده، نه تنها پرونده این جنایت را بررسی نکرده و عاملان و آمران آنرا معرفی نکرده، بلکه دستگاه های امنیتی و قضایی رژیم هنوز به شکنجه و آزار و پرونده سازی برای معترضین به این جنایت ادامه می دهند.
آنچه اینک از فغان و ضجۀ خانواده‌های جانباختگان این جنایت شنیده می شود، دادخواهی از ظلم و جنایتی است که در حق آنها صورت گرفته است. آنچه جمهوری اسلامی از آنان گرفته با پول قابل جبران نیست و درد جانکاه کشتن عزیزان به دست جنایتکاران فراموش نخواهد شد.
واقعیت این است که تحت حاکمیت نکبت بار جمهوری اسلامی تمام روزهای سال برای مردم ایران به سالگرد جنایات این رژیم علیه آنان تبدیل شده است. سالگرد جنگ پر تلفات و ارتجاعی ایران و عراق، سالگرد یورش به دانشگاهها، فرمان یورش نظامی به کردستان، ترکمن صحرا و خوزستان، سالگرد کشتار زندانیان در سالهای دهه ۶۰، سالگرد قتل های زنجیره ای و دیگر اعدامها، سالگرد یورش به خوابگاه دانشجویان و کشتار آنان در تیر ماه ۷۸، سالگرد کشتار کارگران خاتون آباد، سالگرد کشتار اعتراضات مردم به ویژه در دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ و سالگرد سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی هم به یکی از صدها جنایت دیگر رژیم اسلامی تبدیل شده است.
رویداد شلیک به هواپیمای مسافربری پای همه سران رژیم را به میان آورده است. آنچه که به مناسبت این فاجعه عیان شده است، بخشی از فساد نهادینه شده در این رژیم است. فسادی فراگیر که از بالا تا پائین همه در آن سهیم هستند. انکار واقعیت در نزد این رژیم هم پدیده تازه‌ای نیست. وقتی سران رژیم سخن می گویند برای مردم اصل بر این است که حکومت ریاکاری و تزویر می کند. در واقع دروغگوئی بخشی از اعتقاد سران رژیم از خامنه ای گرفته تا فرماندهان سپاه پاسداران و دیگران، است. آنها بدون اینکه خم به ابرو بیاورند، به منظور تامین آنچه که خود «مصالح اسلام» می نامند، مجاز هستند که دروغ بگویند. دروغگوئی که در زبان آخوندی به آن « تقیه» می گویند، یک عمل شرعی و گاهی از واجبات است. در رویداد سرنگون کردن هواپیمای مسافربری اوکراین، اگر تکنولوژی مدرن و فشار بین المللی اجازه می داد و اگر ترس از به خیابان آمدن مجدد مردم بعد از آبان ۹۸ در دلشان نمی نشست، با خیالی آسوده این دروغ را هم تا سر ادامه می دادند، چنانچه موارد بیشماری از این دست در کارنامه ۴۴ ساله این رژیم وجود دارد.
آیا می‌توان برای حاکمیت جمهوری اسلامی غیر از جنایات بی شمار کشتار، ترور، زندان و شکنجه از سویی و تحمیل فقر، فلاکت، بیکاری و گرسنگی به کارگران و اکثریت جامعه ایران از سوی دیگر، دزدی و اختلاس، دروغگویی و به فساد کشاندن جامعه، تبلیغ و تحمیل خرافه و سوگواری و عزا به مردم ایران و منطقه، حتی یک نقطه مثبت در کارنامه حکومت اسلامی در ایران سراغ داشت. واقعیت این است که جنایات و قُلدری این رژیم را تنها از طریق سرنگون کردن انقلابی می‌توان پایان داد.
امروز شکاف بین اکثریت مردم ایران و رژیم اسلامی آنقدر گسترده و آنقدر عمیق است، که برای کشف حقیقت نیازی به سبک و سنگین کردن نیست. مردم بار دیگر پس از خیزش آبان ماه با دو شعار محوری « زن، زندگی، آزادی» و «سرنگونی جمهوری اسلامی» به میدان آمده اند و کلیت رژیم را هدف گرفته اند.
در آستانه سالگرد ساقط کردن هواپیمای مسافربری اوکراین توسط پدافند هوائی سپاه پاسداران هستیم. ما بار دیگر به یاد و خاطره جانباختگان این رویداد دلخراش درود می فرستیم و در کنار خانواده های مقاوم آنها در دادخواهی از جمهوری اسلامی می ایستیم. اما تجربه سه سالی که از این واقعه می گذرد نشان می دهد که نتیجه این دادخواهی نمی‌تواند چیزی جز سرنگونی جمهوری اسلامی باشد. ما در این روز مردم کردستان و ایران و ایرانیان مبارز در خارج کشور را فرا می خوانیم تا با اشکال مختلفی که طی ماههای اخیر تجربه کرده اند، با نمایش قدرت خود، روز یکشنبه ۱۸ دیماه را به یکی از روزهای به یادماندنی انقلاب ایران تبدیل کنند.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۱۳ دیماه ۱۴۰۱