شواهد هشداردهنده حاکی از آن است که درگیری کنونی میان رژیم اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران در آستانه تبدیل شدن از یک درگیری محدود به جنگی تمام‌عیار قرار دارد. وقوع چنین فاجعه‌ای افزون بر نابودی گسترده زیرساخت‌های کشور، که برای زندگی روزمره مردم حیاتی هستند، به کشتار گسترده غیرنظامیان منجر شده و بحرانی انسانی در ابعادی بی‌سابقه در تاریخ معاصر خلق خواهد کرد. مخالفت ما با این جنگ، فراتر از یک موضع اخلاقی، تلاشی آگاهانه برای جلوگیری از نابودی زندگی میلیون‌ها انسان و سقوط ایران به ورطه‌ای از عقب‌ماندگی اقتصادی و تکنولوژیک است.
مخالفت ما با جنگ میان دو دولت مذهبی، صرفاً یک موضع‌گیری اصولی و اخلاقی نیست؛ بلکه بخشی از یک تلاش آگاهانه و اقدام عملی برای جلوگیری از فاجعه‌ای است که می‌تواند زندگی میلیون‌ها انسان را تهدید کند و از لحاظ اقتصادی و تکنولوژیک، ایران را به یکی از عقب‌مانده‌ترین کشورهای جهان تبدیل کند. با این حال، آگاهیم که تداوم و گسترش این جنگ ، بر خلاف میل ما، ممکن است به امر واقع تبدیل شود. از این‌رو، در کنار اعلام صریح مخالفت با چنین جنگی، باید خود را برای بازتابها و اثرات سیاسی و اجتماعی آن آماده کنیم.
با این حال، با توجه به تمایل جنگ‌افروزانه دو رژیم، گسترش درگیری محتمل به نظر می‌رسد. در این شرایط، تنها راه مؤثر برای متوقف کردن جنگ، خیزش سازمان‌یافته و سراسری مردم ایران است. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم رژیم جمهوری اسلامی که کوچکترین ارزشی برای جان مردم قائل نیست، با پافشاری بر پروژه اتمی پوچ خود، جامعه را به گروگان بگیرد. سکوت در برابر جنگی که دو رژیم جنایتکار، با تداوم آن، مردم را در معرض پیشرفته‌ترین سلاح‌های کشتار جمعی قرار داده‌اند، جایز نیست. در متن ادامه مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی، مطالبه «توقف بی‌درنگ جنگ» باید در صدر خواسته‌های مردم ایران قرار گیرد.
یکی از شاخص‌های اصلی موفقیت خیزش مردم بر علیه جنگ سازمان یافته بودن و سراسری بودن آن است. حضور فعال نهادهای مدنی و جنبش‌های اجتماعی، که در دهه‌های گذشته مبارزه‌ای مستمر و همه جانبه علیه رژیم اسلامی را پیش برده‌اند و از تجربه‌ای غنی در زمینه آگاهی‌بخشی، سازماندهی و رهبری اعتراضات مردمی برخوردارند، نقشی کلیدی در پیروزی این مبارزه خواهند داشت. افزون بر این، همکاری و همگرایی میان احزاب چپ و نیروهای پیشرو، از ملزومات تحقق خیزش مردمی بر علیه جنگ است.
تجربه خیزش «زن، زندگی، آزادی» بار دیگر نشان داد که کردستان نه‌تنها نقش نمادین، بلکه مسئولیتی پیشتاز در پیشبرد مبارزه سراسری را ایفا می‌کند. با این‌حال، تأکید می‌کنیم که هیچ منطقه‌ای به تنهایی و بدون پیوند با مبارزات سراسری قادر به پیروزی نخواهد بود. امروز تداوم خیزش زن زندگی آزادی خود را باید خود را در قالب اعتراض مردم بر علیه این جنگ ارتجاعی باز یابد.این امر نیازمند حضور مداوم مردم در صحنه، ابتکار عمل نیروهای سیاسی و سازماندهی مردمی است.
در این مسیر خطیر کومەله از تمامی نیروهای سیاسی فعال در کردستان دعوت می‌کند تا بدون فوت وقت، برای گفت‌وگو، تبادل نظر و بررسی سناریوهای محتمل پیشرو گرد هم آیند. ما باید پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی این جنگ ویرانگر را رصد کرده و برای پاسخ جمعی آماده باشیم. تنها از طریق همفکری، هم‌اندیشی و همکاری عملی می‌توان آمادگی جمعی را افزایش داد.
چنین گفت‌وگو وهمکاریی می‌تواند نقشی مهم در افزایش آمادگی جمعی، همبستگی نیروهای آزادی‌خواه و هماهنگی اقدامات در برابر آینده‌ای پرمخاطره ایفاکند.
کمیتە مرکزی کومەلە
( سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)
۲۶ خرداد ۱۴۰۴