به دنبال تهدیدهای روزهای اخیر رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، سر انجام تهاجم ارتش این کشور به مناطق عمدتا کردنشین شمال سوریه که تحت اداره کانتونها قرار دارند و نیروهای “سوریه دموکراتیک” از آن محافظت می کنند، آغاز شد. بمب افکن های ارتش ترکیه بر فراز منطقه در پرواز هستند و بمبهای خود را بر سر مردم بیدفاع فرو می ریزند. در عرصه نبرد زمینی نیز ارتش ترکیه به همراه مزدوران “ارتش آزاد” و گروههای افراطی اسلامی هوادار ترکیه، در مناطق “سریکانی و گرد سپی” از مرز گذشته اند. گزارش می رسد که مقاومت در برابر نیروهای مهاجم در جریان است و تا کنون تلفات جانی هم از مردم بیدفاع و هم از نیروهای مدافع خلق را به دنبال داشته است.
تهاجم ارتش ترکیه به دنبال عقب نشینی نیروهای آمریکائی از مرزهای سوریه و ترکیه انجام می گیرد و روشن است که این تهاجم در هماهنگی و با موافقت دولت آمریکا صورت گرفته است. دولت ترکیه ادعا می کند که هدفش از آنجام چنین حمله ای ایجاد یک منطقه حائل امنیتی بین سوریه و ترکیه است. این درحالی است که دولت ترکیه در سالهای اخیر خود عوامل اصلی ایجاد جنگ و ناامنی در این منطقه و در کل سوریه بوده است.
هزاران نفر از داوطلبان داعشی از اقصی نقاط جهان از طریق ترکیه و با تسهیلاتی که این دولت برای آنها فراهم می کرد، وارد سوریه می شدند و به صفوف داعش می پیوستند. آنها از پشتیبانی مالی و لجستیکی دولت ترکیه بهره مند بودند. بعلاوه چند گروه اسلامی و افراطی دیگر نیز مستقیما از جانب دولت ترکیه پشتیبانی می شدند. اما در مقابل از جانب جنبش روژآوا تاکنون کوچکترین خطری از نوع آنچه که اردوغان ادعا می کند، متوجه ترکیه نشده است.
دولت ترکیه اذعان کرده است که در نظر دارد تمام 500 کیلومتر نوار مرزی با سوریه را بە اشغال خود درآورد و حدود 3 ملیون آواره سوریه ای را که در ترکیه به سر میبرند در این مناطق اسکان دهد. بعلاوه اداره منطقه را نیز به نیروهای مزدور خود که به خصوص اکنون در ناحیه ادلب در تنگنا قرار گرفته اند، بسپارد. با در پیش گرفتن این سیاست، دولت جنایتکار اردوغان با تغییر دیموگرافی منطقه هم تخم کینه و دشمنی بین مردم عرب و کرد و اقلیتهای دیگر را می کارد و کار را برای نیروهای پیشرو و مترقی در این منطقه دشوار تر میسازد ، هم با آتش نفاقی که بدین ترتیب خواهد افروخت، بر ثروت این منطقه چنگ می اندازد و در همان حال تلاش می کند از این طریق اذهان مردم ترکیه را از ناکامی های داخلی و خارجی روز افزون خود منحرف سازد.
اگر امروز دولت آمریکا پشت جنبش روژآوا را خالی می کند و راه را برای ورود ارتش ترکیه به مناطق تحت کنترل این جنبش باز میکند، به هیچ وجه رویدادی پیش بینی نشده و ابتدا به ساکن نیست. ما همواره گفته ایم که منافع دولت آمریکا و منافع مردمی که برای آزادی و حاکم شدن برسرنوشت خویش می جنگند، نه در کردستان سوریه و نه هیچ جای دیگر دنیا یکسان نیست. اگر پای نیروئی مانند ارتش آمریکا به هر دلیل به این منطقه باز شده است و نیازی مشترک، این دو نیرو را بطور موقت در یک جبهه قرار داده است، توده های مردم را می بایست برای روبرو شدن با عواقب آتی چنین اتحاد عملی آشنا و آماده کرد. آشنا کردن یعنی ترویج مداوم این آگاهی که مردم دریابند که برای حفظ آنچه که به دست آمده است، تنها میتوانند به نیروی خود وحامیان آزادیخواه و مردم هم سرنوشت خود در منطقه و جهان متکی باشند و آمادگی، یعنی مردم به آنچه که به دست آورده اند، دلبسته باشند و با تمام توان برای حفظ آن به میدان بیایند.
اکنون در شرایطی که دولت ترکیه مستقیما آزادی و حق این مردم در اداره امور زندگی خویش را مورد حمله قرار داده است، در شرایطی که دولت آمریکا برای تامین منافع خود همراهی با دولت ترکیه را بر حمایت از مردم روژاوا ترجیح می دهد، در شرایطی که دولتهای اروپائی تنها به اظهار نظرهای ریاکارانه بدون هیچ بازتاب عملی اکتفا می کنند، در شرایطی که همه دولتهای منطقه و از آن جمله جمهوری اسلامی و رژیم بشار اسد نیز با اظهاراتی ریاکارانه عملا جانب اردوغان را می گیرند، در چنین شرایطی تنها حامیان واقعی جنبش روژآوا، مردم مبارز در منطقه و آزادیخواهان جهان هستند. اکنون زمان آن است که این حمایت و پشتیبانی از قوه به فعل درآید. حمایت و پشتیبانی همه جانبه از مردم آزادیخواه و حق طلبی که این چنین مورد حمله نیروهای فاشیست ترکیه و مزدوران آنها قرار گرفته اند، در همه سطوح یک نیاز عاجل است.
از این رو ما مردم کردستان ایران و نیز مردم همه بخشهای دیگر کردستان را به حمایت از مردم آزاده روژآوا دعوت می کنیم. این حمایت ها می تواند در اشکال پر قدرت توده ای ابراز شوند. بطوریکه روحیه مبارزه و مقاومت و اراده و امید به پیروزی را در دل مردم متشکل در کانتونهای روژآوا بکارند و هزینه این تهاجم را برای دولت اردوغان و برای قدرتهای دیگر در منطقه را بالا ببرند. دفاع از روژآوا در عین حال دفاع از آزادی و از حقوق پایمال شده مردم در کردستان ایران و در دیگر نقاط این منطقه است. خارج کشور نیز می تواند عرصه یک اعتراض گسترده و موثر باشد. رفقای ما در بسیج و سازماندهی یک اعتراض همگانی فعال خواهند بود. با این امید که در روزهای آینده شاهد یک همبستگی مبارزاتی نیرومندی در کشورهای اروپائی ، در کاناد و استرالیا و دیگر نقاط جهان باشیم.
کمیته مرکزی کومه له _ سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
هفدهم مهرماه ١٣٩٨
برابر با نهم اکتبر ٢٠١٩