کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
اطلاعیه و بیانیه های حزبی

اطلاعیه کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن 2019

17

یکشنبه – ۱۲ اسفند – ۱۳۹۷ , 03 – 03 – 2019

17
در آستانۀ یکصد وهشتمین سالگرد هشت مارس و چهلمین سالگرد اعتراض میلیونی زنان ایران علیه حجاب اجباری قرار گرفته ایم. در اغلب کشورهای جهان این روز فرصتی است که زنان در ابعاد توده ای به خیابان آمده تا همۀ آن مناسبات زن ستیزانه و ریشه های فرودستی زنان را به چالش بکشند. اگر این فرودستی، این تبعیض و این ستم جنسیتی در یک پروسۀ تاریخی – جهانی چند هزار ساله تکوین یافته است، در اینصورت بدیهی است که برای نابودی آن نیاز به جنبشی قدرتمند، نیاز به افقی روشن و نیاز به جنگی علیه آن نظام طبقاتی داریم که تبعیض وفرودستی زنان یکی از ارکان اساسی آن میباشد. فراموش نکنیم که حتی در پیشرفته ترین جوامع سرمایه داری و با وجود مبارزۀ پرشور زنان در طول بیش از یک قرن همچنان زنان در مقیاس گسترده ای با تبعیض روبرو هستند. هنوز هم زنان به مثابه کالا آذین بند تبلیغاتی تولیدات این جوامع هستند، هنوز هم زنان به مثابه بردگان جنسی به فروش میرسند، هنوز هم زنان در مقابل کار یکسان مزدی به مراتب کمتر از مردان میگیرند. در این میان هر جا که مذهب بخشی از ارکان قدرت سیاسی را تشکیل داده و یا سنت های تاریخی این فرصت را به مذهب داده اند که مناسبات سلطه و فرهنگ مردسالارانه را برقرار سازند، به همان درجه سهمگین تر شلاق بی رحم ستم و تبعیض جنسیتی بر پیکر نیمی از جامعه فرود میآید. اینجا دیگر دولت نه تنها به مثابه ارگان حفظ نظم طبقاتی استثمارگرانه، بلکه برای تحکیم پایه های ایدئولوژیک خود نیز نیاز به سرکوب میلیونی زنان دارد. اینجا دیگر مناسبات سلطه و قدرت از دو مؤلفه درهم تنیده ی روابط تولیدی سرمایه داری و عقب مانده ترین سنتهای ارتجاعی مذهبی برای ستمگری بر زنان بهره می جوید.

امسال در ایران هشت مارس این ویژه گی را یافته است که با چهلمین سالگرد تعرض ضدانقلاب برآمده از انقلاب مردم همزمان گردیده است. در گذر این چهار دهه، رژیم اسلامی یک جنگ تمام عیار را در همه حوزه های حیات اجتماعی علیه زنان به پیش برده است و از این منظر به جرأت می توان گفت که تعرض به زنان یکی از ارکان اساسی تحکیم ضدانقلاب، از همان روزهای اول بود. در همانحال در تجربه زندگی و مبارزات خود دریافتند که چگونه در مقابل تهاجم ضد انقلاب و یورش اوباشان اسلامی مقاومت کنند. آنان آموختند که هر جا امکانی یافتند با نمادهای گوناگون سیاستهای زن ستیزانه و ستمگرانۀ حاکم به جدال برخیزند. آنان دریافتند که چگونه در چنبرۀ مناسبات تولید سرمایه داری به بند کشیده شده اند، آنهم در جامعه ایکه مطابق قوانین حاکم زنان نصف مردان به حساب می آیند.

راه پیمایی با شکوه زنان در اسفند پنجاه و هفت با شعار “ما انقلاب نکردیم که به عقب برگردیم” اعلام آغاز یک نبرد علیه ضد انقلاب حاکم بود. زنان ایران از همان آغاز حجاب را به عنوان یکی از نمادهای بی حقوقی زنان به چالش کشیدند. اگر در آن زمان علیه حجاب اجباری پا به میدان نبرد گذاشتند، اکنون زنان با تجاربی که در جریان مبارزه کسب کرده اند و با موقعیت عینی که در جامعه پیدا کرده اند با جسارت و هوشیاری به مراتب بیشتری این رژیم زن ستیز را به چالش می کشند. این چالشها بویژه در توازن قوا و شرایط متحول کنونی در جامعه وتعرض گستردۀ توده های مردم به رژیم اهمیت صد چندان یافته اند. زنان اکنون با اعتماد به نفس بیشتری در میدان نبردهای مختلف حضور مییابند. پدیده زنان خیابان انقلاب نشان داد که رژیم با همۀ سرکوبگری هایش درست در آن نقطه ای مورد حمله قرار گرفته است که چهل سال پیش درآن نقطه تعرض به انقلاب و تعرض به حقوق اولیه زنان را سازمان داد و این نشانه آشکار یک شکست ایدئولوژیک برای جمهوری اسلامی است.

اکنون آنجا که زنان بر سکوی خطابه کارگران هفت تپه میایستند، آنجا که همراه کارگران فولاد اهواز حرکت میکنند، آنجا که در صف مقدم اعتراض معلمان، پرستاران و بازنشستگان قرار میگیرند، آنجا که با جسارت دستگاه شکنجه دژخیمان حاکم را به چالش می کشند، نه تنها پیوند و اتحاد جنبش رهائی زنان با جنبش های پیشرو اجتماعی را عمیق تر می کنند و افق رهائی تودۀ کار و زحمت در پیکار علیه مناسبات حاکم را پیش روی جامعه قرار می دهند، بلکه الگوها و بنیانهای ایدئولوژیک جمهوری اسلامی و جامعه مردسالار را به مصاف می طلبند. آنان با این اقدام خویش آن روابطی را نیز به چالش میکشند که گویا قرار است زن در کنج خانه باشد و مرد در خیابان، و همه اینها گسستن زنجیرهائی است که در گذر قرون و اعصار بر دست و پای زنان بسته شده است.

جنبش رادیکال زنان اکنون باید با آگاهی به رابطۀ افق رهائی زنان با افق انقلاب اجتماعی هم در خیابان وهم در کارخانه ظاهر شود. فعالین رادیکال زنان در عین حال که علیه هر گونه بروزات فرودستی زنان مبارزه میکنند، ولی همزمان فراموش نمیکنند که باید افق رهائی زنان را در گذر از مناسبات سرمایه داری به آگاهی توده عظیم زنان کارگر و زحمتکش تبدیل کنند. طرح این افق در عین حال ورود به میدان چالش با فمنیست های لیبرال است که با فعالیت هایشان تلاش دارند که مناسبات طبقاتی موجود را از تیر رس انقلاب خارج سازند. بدون تردید هر اندازه که زنان به اهمیت رهائی خود و به اهمیت گسست از روابط مبتنی بر مالکیت خصوصی پی ببرند، به همان اندازه هم انرژی سرکوب شده در آنان آزاد شده و انقلاب را از نیروی عظیم نیمی از جامعه بهره مند خواهند ساخت. فراموش نکنیم که جامعه آزاد نخواهد شد اگر نیمی از جامعه در بند باشد. هشت مارس امسال را به روز نبرد پرشور و قدرتمند علیه رژیم سرمایه داری و زن ستیز جمهوری اسلامی تبدیل کنیم.

گرامی باد هشت مارس روز جهانی پیکار زنان

زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران

۱۲ اسفند ۱۳۹۷

۴ مارس ۲۰۱۹