در حالیکه کمبود و گرانی دارو در ایران بیماران بسیاری را در آستانه مرگ قرار داده است، بهرام عیناللهی وزیربهداشت کابینه رئیسی از صدور دارو به ۲۰ کشور جهان سخن میگوید! در واکنش به سخنان وزیربهداشت روزنامه های «امروز و تجارت نیوز» چاپ تهران در گزارشهائی در مورد کمبود دارو در ایران نوشته اند:
« سوال این است که اگر ایران در حوزه دارویی به قدرتی رسیده که می‌تواند صادر کند، چرا نیاز داخلی برآورده نمی‌شود؟ چرا مردم باید برای بسیاری از اقلام دارویی ، داروخانه‌ها را زنجیره‌ایبگردند و ناامید و دست خالی برگردند؟ برخی آخرین شانس خود را در پایتخت امتحان میکنند و برای پیدا کردن داروهای مورد نیاز خود راهی تهران می‌شوند، اما باز هم به در بسته می‌خورند.»
در گزارش روزنامه «امروز» از عادت وزیر بهداشت به دروغگوئی آمده است که: «بهرام عبداللهی از همان سال اول که تصدی وزارت بهداشت را به عهده گرفت تا اکنون، بارها از دستاوردهای این وزارتخانه سخن گفته است. فروردین ماه سال جاری بود که گفت در ایران اسلامی هیچ بیماری کرونایی روی زمین نماند. گویی در خیالات ما بود که فوج فوج ایرانیان از نبود واکس نکرونا، کمبود تخت و… راهی گورستان‌ها می‌شدند.»
گرانی و کمبود دارو در ایران در حالی است که واعظ مهدوی مدیرعامل اسبق سازمان بیمه خدمات درمانی گفته است: «حدود ۸ میلیون نفر از اتباع ایرانی و حدود ۳ میلیون نفر از اتباع افغانستانی فاقد هرگونه بیمه پایه هستند. به گفته وی افزایش ۲ الی ۳ برابری قیمت دارو، این جمعیت را در بلاتکلیفی مطلق قرار داده است.»
به مشکل گرانی و کمیابی و یا نایابی دارو، باید مشکل داروهای غیر موثر تولید داخلی و یا بدتر از آن مشکل داروهائی را هم که تاریخ مصرف آنها تمام شده است اضافه کرد. مافیای واردات با دست کاری برچسپ داروها، اینگونه داروها را در اختیار داروخانه ها قرار میدهند و بدین ترتیب آشکارا با جان بیماران بازی میکنند. اما در واقع مافیای تجارت دارو در دست خود حکومت و نهادهای نظامی و یاشرکتهای وابسته به آنان است و آنچه برای آنها در اولویت است سود میلیاردی تجارت دارو است.
بیمارانی که بیمه کامل تامین اجتماعی ندارند و یا بیماری‌های ویژهای دارند که مجبور هستند بطور روزمره داروهای خاص را مصرف کنند از گرانی و کمیابی دارو بیش از هر چیزی رنج میبرند. درمیان اقشارکم درآمد جامعه افزایش سوء تغذیه، شیوع انواع بیماری ها و میزان مرگ و میرهای زودرس، روز به روز بیشتر می شود. افزایش قیمت داروها سرعت این پروسه را بیشتر و بیشترمیکند.
در حال حاضر مطابق برآوردهای سازمان بهداشت جهانی در ایران بین ٦٠ تا ۷۰ درصد هزینه های درمانی به وسیله خود مردم پرداخت می شود. در حالیکه متوسط این رقم در جهان کمتر از 30 درصد است.در بخش بزرگی از جهان تامین داروی سالم، ارزان و بخشا مجانی ، حداقل برای کودکان ، معلولین ، بیماری‌های خاص و بازنشستگان جزو وظایف اولیه حکومتها است. اما در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی سلامتی و رفاه مردم برای جانیان حاکم هیچ ارزشی ندارد و حتی داروی مورد نیاز بیماران را به امکانی برای غارت و سودجویی مردم بدل کرده اند .
اگر کارگران بخش وسیعی از جهان توانسته اند با مبارزات خود دولتها را ناچارسازند تا خود را در قبال تأمین بهداشت و سلامت جامعه مسئول بدانند، کارگران و زحمتکشان ایران نیز میتوانند با اتکا به اتحاد و مبارزه متشکل و سازمانیافته خود، خواست بهداشت و درمان رایگان را به این رژیم تحمیل کنند، تا بخشی از دستمزدهای پرداخت نشده کارگران و سهمی از ثروت های غارت شده مردم را به شکل خدمات درمانی و بهداشتی به آنان برگرداند.
هیچکسی نباید بخاطر در دسترس نبودن دارو و خدمات پزشکی و درمانی زجر مضاعف بکشد. تأمین بهداشت و سلامت و خدمات درمانی حق مسلم همه شهروندان این کشور است.این سرنوشت محتوم انسان نیست که به آسانی نانش و درمانش و جانش را گروگان بگیرند و از بی دارویی بمیرد. انسان امروز سزاوار یک زندگی انسانی و شایسته است. برای تأمین چنین زندگی شایسته ای باید مبارزه کرد.