پنجشنبه ۱۶آذر روز دانشجو است. امروز درست ۷۰ سال از روزی که نیروهای گارد شاهنشاهی به دانشگاه تهران ریختند تا تظاهرات مسالمت آمیز دانشجویان را بر علیه کودتای ارتجاعی محمدرضا شاه و سازمانهای جاسوسی غربی سرکوب کنند، می گذرد. تهاجم مسلحانه مزدوران تا دندان مسلح رژیم شاه در مقابل دانشجویان مبارزی که تنها سلاحشان مشتهای گره کرده و گلوهای پر از فریاد آزادی بود، در دانشکده فنی دانشگاه تهران به جانباختن سه دانشجو به نامهای مصطفی بزرگنیا، احمد قندچی و شریعت رضوی منجر گردید. از آن روز تا کنون ۱۶ آذر به نماد جنبش دانشجوئی ایران تبذیل شده است.
تاریخ این سالهای سپری شده، در عین حال تاریخ افت و خیزهای جنبش دانشجوئی است. در تمام دوران حاکمیت رژیم پادشاهی و اسلامی، جز در مقطع کوتاهی که اصلاح طلبان حکومتی در راس جنبش دانشجوئی قرار گرفتند، دانشجویان چپ و سوسیالیست همواره موتور محرک اعتراضات و مبارزات انقلابی دانشجویان و انعکاس خواستهای مبارزاتی و رادیکال درون جامعه بودە اند .در تمام طول دهه های ۴۰ و ۵۰ شمسی، جنبش دانشجویی بستر اصلی شکل گیری جریانات رادیکال چپ هوادار سوسیالیسم بود. بسیاری از فعالین و رهبران احزاب و سازمانهای سیاسی مبارز، رادیکال و کمونیست از دانشگاهها فارغ التحصیل و طی دورانی از فعالین جنبش دانشجویی بودەاند. مقاومت این زندانیان سیاسی و تسلیم ناپذیر در حکومتهای سلطنتی و اسلامی از میان دانشجویان برخاسته اند.
یک سال از برقراری حاکمیت رژیم اسلامی نگذشته بود که تهاجم وحشیانه رژیم تازه به قدرت رسیده و اوباش حزب الهی به دانشگاه ها آغاز شد. صدها استاد پیشرو مبارز، هزاران دانشجو اخراج شدند. دانشگاه به مدت دو سال به تعطیلی کشیده شد،تا با طرح ارتجاعی «وحدت حوزه و دانشگاه» دوباره بازسازی شوند. پس از بازگشائی برای سالها دانشگاهها به میدان تاخت و تاز بازوهای دانشجوئی باندهای رژیم و بویژه اصلاح طلبان حکومتی تبدیل گردید. مقاومت وسرکوب خونین این حرکت به پاره شده توهم بخشهائیا زجنبش دانشجوئی منجر گشته و به قطبی شدن این جنبش منتهی گردید. شکست جنبش سبز شکست آخرین تلاش بازوهای اصلاح طلبان رانده شده از حکومت در جنبش دانشجوئی بود.
بعد از قطع امید اکثریت مردم ایران از مکانیسم های رای و انتخابات برای تغییر وضع موجود و گذر از فریبکاریهای اصلاح طلبان حکومتی، دانشجویان همراه و متحد جنبش کارگری، معلمان، ملیتهای تحت ستم، زنان و روشنفکران، نقش پیشروی در ادامه روند کلی مبارزه در ایران داشته اند. جنبش دانشجویی در خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ نقش کاملا انقلابی و آگاهگرانه ای در دفاع از خواسته ها و مطالبات توده های کارگر و زحمتکش داشتند. شعار «اصلاح طلب، اصولگرا، دیگر تمومه ماجرا» از دل مبارزات جنبش دانشجویی بیرون آمد. دانشجویان از همراهان ثابت قدم جنبش انقلابی« زن زندگی آزادی» بودند. و در این راه متحمل بیشتر ضربات و سرکوب وحشیانه شدند.
در شرایط کنونی که از گوشه و کنار این جامعه، فریاد اعتراض و مبارزه بلند شده است، در شرایطی که ابعاد مبارزات کارگران رو به گسترش است، در شرایطی که زنان آزاده این جامعه در عرصه های مختلف در مقابل ارتجاع اسلامی سینه سپر کرده اند، معلمان، بازنشستگان، کارگران و محرومان و ستمدیده گان به دادخواهی برخاسته اند، در چنین شرایطی بطور طبیعی باید انتظار داشت که جنبش دانشجوئی نیز، که از تجربه و سنتهای مبارزاتی ارزنده ای برخوردار است، خود را با فضای عمومی جامعه و مطالبات و خواسته های حق طلبانه محرومان و ستمدیدگان هماهنگ سازد.
ضمن گرامیداشت یاد و خاطرە دانشجویان جانباختە در ١۶آذر ١٣٣٢، به رزمندگی و فداکاری تمام فعالین و مبارزین انقلابی و کمونیست جنبش دانشجویی ایران درود می فرستیم و زحمات و جانبازیهای آنان را ارج گذاشتە و گرامی می داریم.
حزب کمونیست ایران
۱۶ آذر ۱۴۰۲