بر اساس گزارشی که در سال ۱۴۰۱ برای وزارت کار تهیه شده، میزان فعالیت‌های غیررسمی مانند کولبری، و سوختبری و زباله‌گردی و … به ۴۰ درصد و در برخی استان‌ها به ۶۰ درصد رسیده است.
در حال حاضر ۸۵ درصد جمعیت کشور در استان‌هایی زندگی می‌کنند که درآمد سرانه‌شان نصف درآمد سرانه تهران است و ۴۰ درصد جمعیت کشور ساکن استان‌هایی هستند که نرخ بیکاری پایدار و بلند مدت بالاتر از ۱۵ درصد در یک دهه و بیشتر داشته‌اند. این وضعیت در کرمانشاه، لرستان، خوزستان و سیستان و بلوچستان به بیشتر از دو دهه می‌رسد.درآمد سرانه تهران پنج برابر سیستان و بلوچستان است و امید به زندگی مردان این استان بین۸ تا ۱۰ سال و زنان ۶ سال کمتر از میانگین کل کشور است. بیشتر از ۸۰ درصد جامعه روستایی و ۴۵ درصد جامعه شهری سیستان و بلوچستان فقیر هستند و زمان تخصیص یارانه معیشتی، تقریبا تمام ساکنان این استان به جز گروه بسیار کوچکی مستحق یارانه شناخته شدند. بیشتر از ۵۰ درصد جمعیت چابهار، ۴۰ درصد جمعیت بندرعباس و ۳۰ تا ۳۵ درصد جمعیت مشهد حاشیه‌نشین هستند.فقر خشن به حدی رسیده که بر اساس گزارش وزارت راه و شهرسازی، در این مناطق هر خانوار بر اساس درآمدشان، برای خانه‌دار شدن به ۲۴۸ سال زمان نیاز دارند.