در شرایطی به اول ماه مه روز جهانی کارگر نزدیک می شویم که شیوع ویروس کرونا تمام پهنه جهان را فرا گرفته است. سرعت شیوع این ویروس، ابعاد مبتلایان و مرگ و میری که از خود بر جای گذاشته و خوف و هراسی که به راه انداخته، کار و زندگی اجتماعی را فلج کرده و جهان را با یک فاجعه انسانی روبرو کرده است.اما این بلای فاجعه بار طبیعی، هجوم یک پدیده غیر قابل پیش بینی به جامعه بشری نیست. این نظام سرمایه داری است که با تخریب محیط زیست و تضعیف زیر ساخت های بهداشتی و درمانی و به گرو گرفتن جان و سلامت انسان ها زمینه همه گیرشدن این ویروس و شیوع جهش وار آنرا به گوشه و کنار جهان فراهم آورده است.هجوم کرونا می تواند یک بلای طبیعی باشد، اما ابعاد کشتاری که به راه انداخته و قرار دادن پزشکان در پیشرفته ترین کشورهای سرمایه داری در موقعیتی که به دلیل کمبود تجهیزات و امکانات مجبور شوند بین بیماران ویروس زده انتخاب کنند که کدام یک زنده بماند و کدام یک بمیرد یک پدیده طبیعی نیست. این شرایط غیر انسانی را نظام سود پرست سرمایه داری به انسان ها تحمیل کرده است. این نظام سرمایه داری و دولت های حامی آن هستند که در بین دفاع از سودآوری سرمایه و دفاع از نجات جان انسان ها دفاع از سود سرمایه را در اولویت خود قرار داده اند.
در ایران تحت حاکمیت رژیم گندیده سرمایه داری جمهوری اسلامی، بحران کرونا پیامد بس ویرانگرتری بر امنیت جانی و زندگی و معیشت اکثریت مردم ایران بویژه کارگران و اقشار کم درآمد جامعه به جای گذاشته است. رژیم جمهوری اسلامی با ساختار طبقاتی و سیاسی و ایدئولوژیکی که دارد، با پنهان کاری، دروغگویی و با فسادی که در آن نهادینه شده است، با نگاه امنیتی به این بیماری و درماندگی در اتخاذ تدابیر و اقدامات لازم برای پیشگیری از اشاعه سریع ویروس کرونا، جامعه ایران را با یک فاجعه هولناک انسانی روبرو کرده است. دولت روحانی که از شورش سی میلیونی گرسنگان هراسناک است، در اوج سرعت شیوع ویروس کرونا و در حالی که شیوع این بیماری هر روزه صدها تن قربانی می گیرد، به دروغ استانهایی در جنوب را سفید اعلام می کند. قرنطینه شهرها، و محدودیت در رفت و آمدها و کسب و کار را به دلیل بی مسئولیتی و ناتوانی در تأمین احتیاجات قرنطینه شدگان لغو کرده است. این اوضاع و استیصال و درماندگی جمهوری اسلامی در مقابله با بحرانی که هر روزه صدها قربانی از مردم می گیرد، مبارزه برای کنترل بحران کرونا را با مبارزه برای به زیر کشیدن این رژیم جنایتکار توأم کرده است.ما در همین دوره شاهد دهها اعتصاب و اعتراض کارگری در معادن و مراکز مختلف تولیدی و خدماتی بوده ایم که در جریان آنها کارگران خواهان تعطیلی کار در رشته هایی که تولید در آنها ضرورت حیاتی نداردو کاهش ساعات کار در مراکزی که تولید ضروری بوده با پراخت کامل حقوق و مزایا و تأمین امکانات لازم برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا بوده اند. پزشکان و پرستاران و پرسنل خدمات درمانی با تلاش خستگی ناپذیرشان در صف مقدم مقابله با این بحران بوده اند.در این مدت اعتراضات خانواده زندانیان سیاسی و حمایت افکار عمومی از آنها برای آزادی زندانیان در بند ادامه داشته است. زندان های جمهوری اسلامی به کانون اعتراضات و شورش زندانیان علیه شرایط غیر قابل تحمل و غیر انسانی زندان ها و هراس آنان از خطر ابتلا به ویروس کرونا تبدیل شدند. در برخی از شهرها و روستاهای ایران و بویژه در کردستان جوانان پرشور و انسانهای مبارز با ایجاد کمیته های محلات و بکار گرفتن ابتکارات متعدد به ایجاد همبستگی در میان مردم و یاری رساندن به آنها در مقابله با بحران کرونا شتافته اند.
رفقای کارگر!
در این شرایط که نظام سرمایه داری و دولت ها و رژیم های حامی آن جان و سلامت، زندگی و معیشت انسان ها را به گرو گرفته اند، ادعانامه شما علیه این نظام ظالمانه بیش از هر زمان دیگری از مقبولیت اجتماعی برخوردار است. بگذارید بنا به سنت هر ساله بازو در بازوی هم و با تأکید بر اتحاد و همبستگی و با صدور قطعنامه های خود ادعانامه جنبش کارگری علیه سرمایه داران و دولت حامی آنها و بنیاد نهادن جهانی عاری از ظلم و ستم و استثمار را اعلام کنیم. با طرح مطالبات کارگران و تأکید بر خواسته های آزادی خواهانه، عزم خودمان را در مبارزه علیه فقر و تبعیض و نابرابری و فساد، علیه آپارتاید جنسیتی، علیه سلب آزادیهای سیاسی و سرکوب و زندان و اعدام، اعلام کنیم و پیام اول ماه مه روز جهانی کارگر را هر چه رساتر به گوش مردم ایران برسانیم. در شرایطی که کارگران همه جا همزمان با مبارزه برای تأمین معیشت خود در مبارزه علیه کرونا هم دست و پنجه نرم می کنند، در شرایطی که شورای عالی کار با افزایش ناچیز ۲۱ در صدی حداقل دستمزدها یورش گسترده ای را به سفره بی رونق کارگران سازمان داده است، در چنین شرایطی تضمین دستمزد متناسب با تأمین هزینه یک زندگی انسانی برای همه کارگران شاغل و بازنشستگان، تأمین بیمه بیکاری برای همه بیکاران و کارگرانی که با موج بیکارسازی های اخیر کار خود را از دست داده اند، تعطیلی کار در رشته هایی که تولید در آنها ضرورت حیاتی ندارد، کاهش ساعت کار در رشته های خدماتی و تولیدی که جنبه حیاتی دارند با پرداخت کامل حقوق و مزایا و تأمین کلیه وسایل و امکانات بهداشتی است که می تواند کارگران ایران را در موقعیت مناسبی برای تداوم زندگی و غلبه بر بحران کرونا قرار دهد.
اما تجربه چهار دهه کار و زندگی تحت حاکمیت جمهوری اسلامی به کارگران نشان داده است که تحت حاکمیت این رژیم دستیابی به تضمین امنیت جانی و یک زندگی انسانی و مرفه غیر ممکن است. از این رو لازم است فعالین و پیشروان جنبش کارگری با حضور فعال در جنبش مطالباتی کارگران و کشمکش های طبقاتی جاری که بی وقفه جریان دارد، توده کارگران را با این روح آموزش بدهند که راه برون رفت از این همه فقر و بدبختی و عدم امنیت جانی را نه در چهارچوب مناسبات حاکم، بلکه از مسیر یک قیام انقلابی علیه نظم موجود جستجو کنند. در جریان خیزش دی ماه ۹۶ و خیزش آبان ۹۸ بخش هایی از طبقه کارگر که در حاشیه شهرها زندگی می کنند با طرح شعارها و عمل انقلابی خود آگاهی به ضرورت گذار انقلابی از جمهوری اسلامی و مناسبات سرمایه داری حاکم را به روشنی نشان دادند. این آگاهی و شور انقلابی باید در همه مراکز تولید و مؤسسات خدماتی به میان کارگران راه یابد. باید برای ایجاد کمیته های مخفی اعتصاب، کمیته های کارخانه و بسترسازی جهت سازماندهی اعتصابات سراسری تلاش کرد.
بگذارید فراخوان های ما در اول ماه مه هزاران مبارز جدید را به سوی آرمان رهایی بخش کارگران جلب کند و نیروی ما را در نبرد عظیم برای رهایی تمام زحمتکشان و آزادی مردم ایران از شر و فساد جمهوری اسلامی و از یوغ سرمایه، افزون نماید!حزب کمونیست ایران اول ماه مه این نماد همبستگی شورانگیز طبقاتی و انترناسیونالیستی را به همه کارگران تبریک می گوید.
زنده باد اول ماه مه
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
فروردین ۱۳۹۹
آوریل ۲۰۲۰